Miskant ‘Silberfeder’ – Miscanthus sinensis ‘Silberfeder’ – trawa ozdobna

Miskant chiński ‘Silberfeder’ (Miscanthus sinensis ‘Silberfeder’) to jedna z najpopularniejszych traw ozdobnych stosowanych w ogrodach przydomowych, parkach i nasadzeniach miejskich. Zachwyca lekkimi, srebrzystymi kwiatostanami, długim okresem dekoracyjności oraz niewielkimi wymaganiami pielęgnacyjnymi. Od wielu lat stanowi ważny element kompozycji ogrodowych, łącząc walory estetyczne z użytkowymi i ekologicznymi. Odpowiednio posadzony i pielęgnowany może zdobić ogród przez kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt lat.

Pochodzenie, zasięg i stanowisko systematyczne

Miskant chiński należy do rodziny wiechlinowatych (Poaceae), obejmującej liczne gatunki traw rosnących zarówno w środowiskach naturalnych, jak i w uprawie. Gatunek wyjściowy, Miscanthus sinensis, pochodzi z obszarów Azji Wschodniej – przede wszystkim z Chin, Japonii, Korei oraz Tajwanu. W naturalnych siedliskach porasta zbocza górskie, brzegi rzek, skraje lasów oraz suche łąki, często w miejscach słonecznych lub lekko półcienistych.

Odmiana ‘Silberfeder’ została wyhodowana w Europie w celu uzyskania rośliny o szczególnie okazałych, srebrzystych kwiatostanach oraz dobrej odporności na warunki klimatu umiarkowanego. Jej dokładna historia hodowlana nie jest w pełni udokumentowana, wiadomo jednak, że szybko zdobyła popularność w Niemczech i innych krajach Europy Środkowej, a następnie rozprzestrzeniła się na ogrody w całej Europie oraz w Ameryce Północnej. Dziś jest jedną z klasycznych, najczęściej polecanych odmian miskanta chińskiego.

W warunkach naturalnych miskant chiński może tworzyć rozległe kępy, stanowiąc ważny element lokalnej roślinności trawiastej. W uprawie odmiany takie jak ‘Silberfeder’ nie są jednak traktowane jako potencjalnie inwazyjne w naszym klimacie, ponieważ rozrastają się głównie poprzez kłącza w obrębie kępy, niezbyt agresywnie, oraz rzadko wydają żywotne nasiona. Wieloletnie obserwacje w Polsce wskazują, że odmiana ta jest bezpieczna dla rodzimej flory, zwłaszcza przy prawidłowej pielęgnacji i kontroli rozrostu.

Ze względu na azjatyckie pochodzenie, miskant chiński i jego odmiany przystosowane są do klimatów o wyraźnych porach roku. Odporność na mróz waha się w granicach strefy USDA 5–6, co oznacza, że przy odpowiednim stanowisku i niewielkiej ochronie zimowej dobrze znosi polskie zimy. ‘Silberfeder’ jest przy tym jedną z bardziej wytrzymałych odmian, radzącą sobie także w surowszych rejonach kraju, o ile gleba nie jest podmokła, a stanowisko osłonięte przed najsilniejszym wiatrem.

Charakterystyka botaniczna i cechy rozpoznawcze

Pokrój i system korzeniowy

Miskant ‘Silberfeder’ tworzy gęste, zwarte kępy, które w sprzyjających warunkach potrafią osiągać 1,6–2 m wysokości wraz z kwiatostanami. Średnica dorosłej kępy mieści się zwykle w przedziale 80–120 cm. Roślina nie rozrasta się gwałtownie na boki, lecz stopniowo zwiększa swój obwód, co pozwala na dość precyzyjne zaplanowanie miejsca w rabacie. System korzeniowy jest silnie rozwinięty, włóknisty, sięgający na znaczną głębokość, dzięki czemu roślina bardzo dobrze znosi okresowe susze.

Korzenie miskanta stabilizują glebę, ograniczając jej erozję, co ma znaczenie nie tylko w ogrodach prywatnych, lecz także w nasadzeniach na skarpach i terenach skłonnych do osuwania się gruntu. Z biegiem lat w obrębie dużych kęp może pojawić się lekko przerzedzony środek, co jest naturalnym efektem starzenia się rośliny i zwykle sygnałem, że warto ją podzielić i odmłodzić.

Liście i łodygi

Liście ‘Silberfeder’ są długie, wąskie, łukowato przewieszające się, o długości 70–120 cm i szerokości ok. 1–2 cm. Barwa liści jest intensywnie zielona, często z delikatnym, jasnym nerwem biegnącym wzdłuż blaszki. Taki rysunek liścia nadaje roślinie wrażenie lekkości i sprawia, że w poruszającym się powietrzu liście pięknie migoczą. Wiosną młode liście są jaśniejsze, soczystozielone, z czasem ciemnieją, aby jesienią przybrać odcienie złociste, a nawet słomkowo-brązowe.

Łodygi (źdźbła) miskanta są proste, sztywne, dość grube, co sprawia, że roślina utrzymuje pionowy pokrój nawet pod ciężarem kwiatostanów. W przeciwieństwie do wielu niższych traw, ‘Silberfeder’ nie wylega przy pierwszym silniejszym deszczu – dobrze rośnie zarówno w miejsce odsłoniętym, jak i w lekkim zadrzewieniu, o ile nie jest narażony na bardzo gwałtowne podmuchy wiatru. U dojrzałych egzemplarzy łodygi drewnieją u podstawy, co zwiększa ich odporność mechaniczną.

Kwiatostany i nasiona

Najbardziej charakterystycznym elementem odmiany ‘Silberfeder’ są efektowne, wiechowate kwiatostany pojawiające się zazwyczaj od końca sierpnia do października. Na początku są one delikatnie różowawe lub srebrzysto-beżowe, z czasem przybierając coraz jaśniejsze, niemal białe odcienie. Gęste, pierzaste wiechy wyrastają ponad liście, często osiągając ok. 180–200 cm wysokości, dzięki czemu doskonale widoczne są z daleka i stanowią wyrazisty akcent w kompozycji.

Kwiatostany utrzymują się na roślinie bardzo długo – często pozostają dekoracyjne przez całą jesień, a także zimą, gdy pokryje je szron lub śnieg. Tworzą wtedy piękne, graficzne sylwetki, szczególnie atrakcyjne w świetle niskiego, zimowego słońca. Nasiona, które zawiązują się w wiechach, są zazwyczaj słabo zdolne do kiełkowania w naszym klimacie, zwłaszcza u odmian ozdobnych. Dzięki temu miskant ‘Silberfeder’ nie rozsiewa się masowo i nie stanowi zagrożenia dla otoczenia.

Przebieg sezonu wegetacyjnego

Wiosną miskant rozpoczyna wegetację dość późno – pierwsze, wyraźne przyrosty pojawiają się zwykle w kwietniu, kiedy temperatura gleby ustabilizuje się na wyższym poziomie. W tym okresie kępa może wydawać się pusta, dlatego ważne jest, aby nie usuwać jej z rabaty pochopnie, sądząc, że roślina przemarzła. W maju i czerwcu następuje intensywny przyrost masy zielonej – roślina szybko buduje liście i pędy.

Od lipca miskant osiąga pełnię swojej okazałości, a pod koniec lata rozpoczyna kwitnienie. Jesienią liście stopniowo żółkną i brązowieją, lecz wciąż pozostają dekoracyjne, tworząc atrakcyjne, suche sylwetki. Dopiero wczesną wiosną zaleca się ścięcie całej kępy na wysokość kilku–kilkunastu centymetrów nad ziemią, aby ułatwić wyrastanie nowych pędów. Taki cykl sprawia, że ‘Silberfeder’ jest dekoracyjny praktycznie przez cały rok, z krótką przerwą po wiosennym cięciu.

Wymagania siedliskowe i pielęgnacja

Stanowisko i gleba

Miskant ‘Silberfeder’ najlepiej rośnie w stanowisku słonecznym lub lekko półcienistym. Im więcej słońca, tym obfitsze kwitnienie i bardziej efektowne wybarwienie jesienne liści. W głębokim cieniu roślina może wybiegać, stawać się mniej sztywna i słabiej kwitnąć. Dlatego w ogrodach przydomowych zaleca się sadzić ją przede wszystkim na otwartych rabatach lub przy słonecznych ogrodzeniach.

Co do podłoża, odmiana ta jest stosunkowo mało wymagająca. Najlepiej czuje się w glebach żyznych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego. Toleruje jednak także gleby słabsze, piaszczyste, pod warunkiem, że nie będą przesychające na dłuższy czas w pierwszych latach po posadzeniu. Szczególnie ważne jest unikanie podłoży bardzo ciężkich i podmokłych, w których zimą może dojść do zgnilizny korzeni i podstawy pędów.

Przed posadzeniem warto miejsce pod kępę starannie przygotować: usunąć chwasty, przekopać glebę z dodatkiem kompostu lub dobrze rozłożonego obornika oraz, jeśli zachodzi taka potrzeba, rozluźnić ją piaskiem. Dobrze przygotowane podłoże pozwoli roślinie szybciej się zakorzenić, a w kolejnych sezonach będzie przekładało się na obfite kwitnienie i silny wzrost.

Sadzenie i rozstaw

Sadzonki miskanta ‘Silberfeder’ dostępne są najczęściej w pojemnikach, co umożliwia ich wysadzanie od wiosny do jesieni. Najkorzystniejszy termin to jednak wiosna i wczesne lato, ponieważ roślina ma wówczas cały sezon na dobre ukorzenienie się przed zimą. Dołek powinien być nieco większy niż bryła korzeniowa, a sadzonkę umieszcza się tak, aby powierzchnia gleby w pojemniku zrównała się z poziomem gruntu.

Rozstaw roślin należy dobrać do przewidywanych rozmiarów dorosłej kępy. W przypadku ‘Silberfeder’ zaleca się sadzenie pojedynczych egzemplarzy co 90–120 cm, w zależności od planowanej kompozycji. W nasadzeniach naturalistycznych, gdzie miskant ma tworzyć większą plamę, można sadzić go gęściej, po 70–80 cm, lecz należy liczyć się z tym, że po kilku latach kępy zrosną się ze sobą, tworząc jedną dużą grupę.

Nawożenie i podlewanie

Miskant jest rośliną stosunkowo oszczędną w wymaganiach pokarmowych, choć na glebach bardzo jałowych warto go zasilić. Wiosną dobrze jest zastosować dawkę nawozu wieloskładnikowego o spowolnionym działaniu lub rozłożyć wokół kępy warstwę kompostu, delikatnie mieszając go z wierzchnią warstwą gleby. Nadmierne nawożenie azotowe nie jest wskazane, ponieważ może prowadzić do zbyt bujnego, miękkiego wzrostu i wylegania pędów.

Po posadzeniu rośliny wymagają dość regularnego podlewania, dopóki dobrze się nie zakorzenią. W kolejnych latach, dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu, miskant ‘Silberfeder’ znosi krótkotrwałe okresy suszy, choć w upalne lata podlewanie wciąż korzystnie wpływa na jego kondycję. Szczególnie istotne jest nawadnianie w czasie zawiązywania kwiatostanów – właściwa wilgotność gleby sprzyja intensywnemu kwitnieniu i dobremu wykształceniu wiech.

Cięcie, zimowanie i odmładzanie

Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym jest coroczne wiosenne cięcie. Zeschnięte pędy ścina się zwykle na wysokości 10–20 cm nad ziemią, zanim pojawią się nowe przyrosty. Zabieg ten wykonuje się najczęściej od końca lutego do początku kwietnia, w zależności od przebiegu pogody. Ścięty materiał można rozdrobnić i wykorzystać jako suchą ściółkę lub przeznaczyć na kompost. Pozostawienie suchych pędów na zimę jest korzystne, ponieważ chronią one karpę rośliny przed mrozem oraz stanowią schronienie dla drobnych organizmów.

W chłodniejszych rejonach kraju, zwłaszcza na glebach lżejszych, warto przed zimą usypać wokół podstawy kępy niewielki kopczyk z kory, liści lub kompostu. Chroni to korzenie i pąki odnawiające przed przemarzaniem podczas bezśnieżnych zim. Dobrze ukorzenione, kilkuletnie egzemplarze zwykle radzą sobie bez dodatkowych osłon, jednak młode rośliny są bardziej wrażliwe.

Co kilka lat miskant dobrze reaguje na podział kęp. Najlepszy termin to wczesna wiosna, przed rozpoczęciem intensywnego wzrostu, ewentualnie wczesna jesień, gdy roślina zakończyła kwitnienie. Podział wykonuje się ostrą łopatą lub nożem, dzieląc kępę na 2–4 części z wyraźnym fragmentem zdrowej karpy i pędami. Zabieg ten odmładza roślinę, pobudza ją do silniejszego wzrostu i lepszego kwitnienia, a jednocześnie pozwala na uzyskanie dodatkowych egzemplarzy do nasadzeń.

Choroby i szkodniki

Miskant ‘Silberfeder’ jest rośliną stosunkowo zdrową i rzadko atakowaną przez choroby czy szkodniki. Największym zagrożeniem jest długotrwałe zaleganie wody w strefie korzeni, które może prowadzić do gnicia karpy. Na zbyt ciężkich, gliniastych glebach należy zadbać o odpowiedni drenaż, a sadzenie w zagłębieniach terenu, gdzie gromadzi się woda opadowa, jest niewskazane.

Sporadycznie na liściach mogą pojawiać się plamy grzybowe, szczególnie w bardzo wilgotne lata, lecz zwykle nie wpływają one istotnie na dekoracyjność rośliny. W razie potrzeby suche i porażone liście można usunąć przy wiosennym cięciu. Ataki typowych ogrodowych szkodników, takich jak mszyce czy przędziorki, obserwuje się rzadko – miskant nie należy do ich ulubionych roślin żywicielskich.

Zastosowanie w ogrodzie, krajobrazie i jako roślina użytkowa

Walory dekoracyjne i kompozycyjne

Miskant ‘Silberfeder’ to wszechstronna trawa ozdobna o wielu zastosowaniach. Jego imponująca wysokość, sztywny pokrój oraz delikatne, srebrzyste kwiatostany czynią go idealną rośliną na soliter, czyli pojedynczy, wyeksponowany akcent w ogrodzie. Posadzony na trawniku, w centrum rabaty lub przy narożniku budynku tworzy wyrazisty punkt przyciągający wzrok przez większą część roku.

Doskonale sprawdza się także jako element rabat bylinowych i trawiastych. Znakomicie komponuje się z roślinami o kontrastowych fakturach liści i kwiatach w ciepłych barwach: rudbekiami, jeżówkami, rozchodnikami, daliami czy astrami. Stanowi dla nich tło, które podkreśla kształt i kolor kwiatów, jednocześnie nie przytłaczając ich. W ogrodach naturalistycznych dobrze prezentuje się w towarzystwie innych traw, takich jak rozplenice, ostnice czy prosa rózgowate.

Ze względu na wysokość i gęstość kępy, ‘Silberfeder’ może pełnić funkcję żywej zasłony. Posadzony w rzędzie wzdłuż ogrodzenia, tarasu lub granicy działki, tworzy lekki, lecz skuteczny ekran wizualny, osłaniający przed wzrokiem przechodniów czy sąsiadów. Taki zielony parawan zachowuje funkcję przegrody również zimą, kiedy zeschnięte pędy i kwiatostany nadal tworzą zwartą strukturę.

Zastosowanie w nasadzeniach miejskich i parkowych

W przestrzeni publicznej miskant ‘Silberfeder’ zyskuje na znaczeniu jako roślina odporna na trudniejsze warunki miejskie. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, zanieczyszczenia powietrza i wahania temperatur, dlatego coraz częściej wykorzystuje się go w nasadzeniach przy ulicach, parkingach czy nowoczesnych osiedlach. Jego regularny pokrój i stosunkowo nieduże wymagania pielęgnacyjne są cenione przez projektantów zieleni miejskiej.

W parkach i ogrodach publicznych odmiana ta bywa sadzona w większych grupach, tworząc efektowne, falujące na wietrze masy zieleni. W połączeniu z bylinami kwitnącymi o różnej wysokości można za jej pomocą budować wieloplanowe kompozycje, atrakcyjne zarówno z bliska, jak i z dalszej perspektywy. Miskanty dobrze wpisują się także w nowoczesne założenia ogrodowe, łączące beton, stal i szkło z miękkimi, naturalistycznymi nasadzeniami.

Znaczenie ekologiczne

Miskant chiński i jego odmiany, w tym ‘Silberfeder’, mają istotne znaczenie przyrodnicze. Gęste kępy traw tworzą schronienie dla licznych drobnych organizmów: owadów, pająków, a także drobnych ptaków, które wykorzystują je jako miejsce odpoczynku czy żerowania. Zimą suche pędy i kwiatostany są ostoją dla wielu gatunków, kiedy inne rośliny są już całkowicie przycięte i nie oferują osłony przed wiatrem i mrozem.

Silnie rozwinięty system korzeniowy przyczynia się do poprawy struktury gleby. Korzenie penetrują głębokie warstwy podłoża, rozluźniając je i zwiększając ilość próchnicy po obumarciu części systemu korzeniowego. Dzięki temu miskant może być wykorzystywany do rekultywacji terenów zdegradowanych, zwłaszcza w połączeniu z innymi gatunkami roślin o podobnych właściwościach.

Potencjał użytkowy i energetyczny

Choć odmiana ‘Silberfeder’ uprawiana jest głównie jako trawa ozdobna, warto wspomnieć, że gatunek Miscanthus sinensis, a jeszcze częściej mieszańcowy Miscanthus x giganteus, znajduje zastosowanie jako roślina energetyczna. Trawy te charakteryzują się bardzo dużą produkcją biomasy, która może być wykorzystywana do spalania, produkcji pelletu, brykietu czy w procesach biotechnologicznych.

‘Silberfeder’, ze względu na umiarkowaną wysokość i ściśle ozdobny charakter, nie stanowi typowego surowca energetycznego, jednak zasady uprawy są zbliżone. Duża ilość suchej masy nadziemnej, jaka powstaje co roku, może być wykorzystana lokalnie, np. jako materiał ściółkujący, osłonowy lub, po odpowiednim przygotowaniu, jako komponent lekkich, naturalnych materiałów izolacyjnych. W małej skali ogrodowej nie jest to jednak główny kierunek użytkowania.

Inspiracje projektowe i praktyczne wskazówki

Kompozycje w ogrodzie przydomowym

Miskant ‘Silberfeder’ świetnie sprawdza się w kompozycjach z bylinami o wyrazistych kolorach kwiatów i ciekawych liściach. W rabatach w stylu preriowym warto łączyć go z rudbekiami, jeżówkami, pysznogłówkami, perowskiami czy dzielżanami, które wnoszą żółte, pomarańczowe i fioletowe akcenty kolorystyczne. Dobrze prezentuje się również z roślinami o kulistym lub półkulistym pokroju, takimi jak lawenda, kocimiętka czy szałwie, tworząc kontrast dla strzelistej, pionowej sylwetki trawy.

W ogrodach nowoczesnych można posadzić ‘Silberfeder’ w prostych, geometrycznych układach, np. w równoległych pasach lub prostokątnych rabatach wzdłuż ścieżki. Jednolita grupa kilku lub kilkunastu egzemplarzy wprowadza wówczas do kompozycji rytm i powtarzalność, co doskonale współgra z minimalistyczną architekturą. Taka nasadzenia wymagają niewielkiej pielęgnacji – poza wiosennym cięciem i ewentualnym podlewaniem w okresach suszy.

Uprawa w pojemnikach i na tarasach

Choć miskant ‘Silberfeder’ osiąga spore rozmiary, możliwa jest również jego uprawa w dużych pojemnikach, przede wszystkim na przestronnych tarasach i patio. Wymaga to jednak użycia obszernej donicy z odpływem, wypełnionej żyznym, przepuszczalnym podłożem oraz regularnego podlewania. Pojemnikowe egzemplarze są nieco bardziej narażone na przemarznięcie korzeni, dlatego na zimę warto przenieść je w zaciszne miejsce lub zabezpieczyć boki pojemnika warstwą materiału izolacyjnego.

Uprawa w pojemniku pozwala wprowadzić tę efektowną trawę również do ogrodów, w których brak odpowiednio dużej powierzchni rabat, a także do aranżacji balkonowych o nowoczesnym charakterze. W takim przypadku miskant może pełnić funkcję ruchomej zasłony – przesuwając donicę, łatwo korygować przebieg „zielonej ściany” czy odgradzać strefy wypoczynkową od pozostałej części tarasu.

Najczęstsze błędy w uprawie

Jednym z bardziej typowych błędów jest zbyt wczesne wiosenne wykopywanie lub usuwanie kępy w przekonaniu, że roślina zmarzła. Miskant startuje z wegetacją późno, więc cierpliwość jest kluczowa – często dopiero w maju widać wyraźne, młode pędy. Kolejnym problemem bywa posadzenie rośliny na zbyt mokrym stanowisku; wtedy nawet odporne odmiany, takie jak ‘Silberfeder’, mogą stopniowo zamierać od środka kępy.

Nadmierne nawożenie azotowe, zwłaszcza późnym latem, osłabia zimowanie i prowadzi do wybujałego, podatnego na łamanie się wzrostu. Nie należy także ścinać pędów jesienią – z jednej strony pozbawia się w ten sposób ogród efektownej struktury zimowej, z drugiej zmniejsza naturalną ochronę karpy przed mrozem. Bezpieczniej pozostawić zeschnięte źdźbła do wiosny, gdy minie ryzyko większych, bezśnieżnych przymrozków.

FAQ – najczęściej zadawane pytania o miskanta ‘Silberfeder’

Czy miskant ‘Silberfeder’ jest mrozoodporny w całej Polsce?

Miskant ‘Silberfeder’ jest uznawany za stosunkowo mrozoodporną odmianę, nadającą się do uprawy w większości regionów Polski. W centralnej i zachodniej części kraju zwykle zimuje bez większych problemów, szczególnie gdy podłoże jest przepuszczalne i nie dochodzi do zastoin wody. W chłodniejszych rejonach, zwłaszcza na wschodzie i północnym wschodzie, warto zabezpieczyć podstawę kępy kopczykiem z kory, liści lub kompostu. Kluczowe jest pozostawienie suchych pędów na zimę oraz unikanie ciężkich, podmokłych gleb.

Jak często należy podlewać miskanta ‘Silberfeder’?

Po posadzeniu miskant wymaga regularnego podlewania, aby wytworzyć silny system korzeniowy. W pierwszym sezonie warto kontrolować wilgotność podłoża i nie dopuszczać do całkowitego przesuszenia. U dobrze ukorzenionych, kilkuletnich egzemplarzy podlewanie jest potrzebne głównie w okresach długotrwałej suszy i upałów. Roślina znosi krótkotrwałe niedobory wody, jednak wtedy słabiej kwitnie i może szybciej zasychać pod koniec lata. Najkorzystniejsze jest umiarkowane, ale systematyczne nawadnianie w czasie intensywnego wzrostu i zawiązywania kwiatostanów.

Kiedy i jak przycinać miskanta ‘Silberfeder’?

Cięcie miskanta wykonuje się raz w roku, wczesną wiosną, zanim pojawią się nowe, zielone pędy. Zeschnięte źdźbła i kwiatostany ścina się ostrym sekatorem lub nożycami na wysokości 10–20 cm nad ziemią. Najlepiej zrobić to w okresie od końca lutego do początku kwietnia, zależnie od pogody. Jesienne cięcie nie jest zalecane, ponieważ roślina traci wówczas naturalną ochronę przed mrozem i śniegiem. Zostawione na zimę pędy stanowią także ważny element dekoracyjny ogrodu oraz schronienie dla drobnych organizmów.

Czy miskant ‘Silberfeder’ może stać się rośliną inwazyjną?

W warunkach polskiego klimatu miskant ‘Silberfeder’ uznawany jest za roślinę bezpieczną dla otoczenia i nie wykazuje cech inwazyjnych. Rozrasta się głównie w obrębie własnej kępy, a jego przyrost boczny jest stosunkowo powolny. Kwiatostany co prawda wytwarzają nasiona, lecz ich zdolność kiełkowania bywa ograniczona, dlatego samosiewy pojawiają się rzadko. Przy typowej pielęgnacji ogrodowej, obejmującej wiosenne cięcie i sporadyczne odmładzanie, nie ma ryzyka, że odmiana ta zacznie ekspansywnie opanowywać sąsiednie tereny.

Jakie rośliny najlepiej sadzić obok miskanta ‘Silberfeder’?

Miskant ‘Silberfeder’ świetnie komponuje się z bylinami i innymi trawami ozdobnymi. W rabatach preriowych warto łączyć go z rudbekiami, jeżówkami, astrami, rozchodnikami i pysznogłówkami, które wprowadzają silne akcenty kolorystyczne. Dobrze wygląda również w towarzystwie rozplenic, traw pampasowych (w cieplejszych rejonach) czy prosa rózgowatego, tworząc wieloplanowe, falujące nasadzenia. W ogrodach nowoczesnych można zestawiać go z roślinami o prostym pokroju, jak lawenda czy szałwie, budując kontrast między sztywną sylwetką trawy a niższymi, zwięzłymi kępami bylin.